Ik wil met mijn boek inspiratie en kracht bieden aan zovelen die met kwetsuren en angsten door het leven gaan. Ik heb een missie : mensen laten schuilen in mijn eigen kwetsbaarheid zodat ze daar kracht mogen vinden om verder te gaan met hun leven. Ik wil ook rondgaan met mijn boek en lezingen geven.
Momenteel bereid ik een lezing voor met als doelpubliek : medische specialisten, verpleegkundigen, psychologen in het Maria Middelares ziekenhuis van Gent.
En daarvoor heb ik jouw stem nodig. Ben jij ook kankerpatiënt of geweest en wil je delen hoe je dit ‘parcours’ beleeft hebt? Ik wil jouw stem meenemen naar de hulpverlening. Mijn verhaal opentrekken en jouw verhaal meenemen.
Ik ben ervan overtuigd dat wij, vechters, iets kunnen betekenen voor zovelen die na ons nog de diagnose kanker zullen krijgen. Als wij, door onze ervaringen te delen, artsen en hulpverleners even kunnen doen stilstaan bij ‘onze’ belevingswereld vanaf de diagnose tot …, hen meer inzicht kunnen meegeven, waardoor ze misschien bewuster gaan omgaan in de communicatie met ons, is ons opzet geslaagd. Wij kunnen ons steentje bijdragen voor de vechters na ons.
Om het met de woorden van Bram Vermeulen te zeggen :
Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
Zie je het zitten om je steentje bij te leggen, dan heb ik, geheel vrijblijvend, enkele vraagjes die je misschien kunnen helpen om op gang te komen.
Hoe was het voor jou toen je de diagnose kreeg?
Hoe was het om je leven, je gezondheid uit handen te geven aan de arts?
Wat heeft ervoor gezorgd dat je je begrepen en ondersteund hebt gevoeld door hen?
Wat stootte je tegen de borst, wat ontbrak er om de juiste begeleiding te krijgen die bij jou paste?
Wat verliep vlot in de communicatie met hen?
Welke waren de mankementen en pijnpunten in de begeleiding?
Moet er iets veranderen in de zorg en communicatie arts-patiënt en wat zou er dan anders kunnen.
Wat zou dat dan moeten zijn?
Zijn er ervaringen, woorden die gezegd werden die je wil delen met hulpverleners?
Je kan me je ervaringen doorsturen via de pagina 'reacties' op mijn website.. Als het lukt tegen eind juni 2018.
Alvast bedankt voor je medewerking!
Momenteel bereid ik een lezing voor met als doelpubliek : medische specialisten, verpleegkundigen, psychologen in het Maria Middelares ziekenhuis van Gent.
En daarvoor heb ik jouw stem nodig. Ben jij ook kankerpatiënt of geweest en wil je delen hoe je dit ‘parcours’ beleeft hebt? Ik wil jouw stem meenemen naar de hulpverlening. Mijn verhaal opentrekken en jouw verhaal meenemen.
Ik ben ervan overtuigd dat wij, vechters, iets kunnen betekenen voor zovelen die na ons nog de diagnose kanker zullen krijgen. Als wij, door onze ervaringen te delen, artsen en hulpverleners even kunnen doen stilstaan bij ‘onze’ belevingswereld vanaf de diagnose tot …, hen meer inzicht kunnen meegeven, waardoor ze misschien bewuster gaan omgaan in de communicatie met ons, is ons opzet geslaagd. Wij kunnen ons steentje bijdragen voor de vechters na ons.
Om het met de woorden van Bram Vermeulen te zeggen :
Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
Zie je het zitten om je steentje bij te leggen, dan heb ik, geheel vrijblijvend, enkele vraagjes die je misschien kunnen helpen om op gang te komen.
Hoe was het voor jou toen je de diagnose kreeg?
Hoe was het om je leven, je gezondheid uit handen te geven aan de arts?
Wat heeft ervoor gezorgd dat je je begrepen en ondersteund hebt gevoeld door hen?
Wat stootte je tegen de borst, wat ontbrak er om de juiste begeleiding te krijgen die bij jou paste?
Wat verliep vlot in de communicatie met hen?
Welke waren de mankementen en pijnpunten in de begeleiding?
Moet er iets veranderen in de zorg en communicatie arts-patiënt en wat zou er dan anders kunnen.
Wat zou dat dan moeten zijn?
Zijn er ervaringen, woorden die gezegd werden die je wil delen met hulpverleners?
Je kan me je ervaringen doorsturen via de pagina 'reacties' op mijn website.. Als het lukt tegen eind juni 2018.
Alvast bedankt voor je medewerking!